ชื่อหนังสือ หัวเราะชนะโรคร้าย
ผู้เขียน ยิ่งใหญ่
สำนักพิมพ์ บริษัท แปลน พับลิชชิ่ง จำกัด
พิมพ์ครั้งที่ 1 ปีที่พิมพ์ 2532
หัวเราะคืออะไร?
เราได้คำจำกัดความคำว่า "หัวเราะ" ว่ามันเป็นเครื่องมือของมนุษย์ในการดำรงชีวิตให้อยู่รอด ถ้าเสียงหัวเราะของเด็กทำให้หัวใจของผู้ใหญ่อ่อนโยน เสียงหัวเราะของผู้ใหญ่จะทำให้ผ่อนคลายความตึงเครียด มันช่วยให้คนมีความสุขขึ้น จุดประสงค์ของหัวเราะก็คือ "บำบัดทุกข์ บำรุงสุข" ให้มนุษย์นั่นเอง
อาชีพขายหัวเราะ
คนต้องการหัวเราะมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว อาชีพที่ทำให้คนหัวเราะเป็นอาชีพที่มีค่าตอบแทนสูง ในสมัยกลาง และสมัยทิวดอร์ต้องมีตลกหลวงประจำราชสำนัก พวกเขาจะได้รับบำเหน็จรางวัลตอบแทนทั้งที่เป็นเงินทอง และยศตำแหน่ง ตราบใดที่เขาสามารถทำให้คนหัวเราะได้ เขาก็จะมีชีวิตที่ผาสุข
การหัวเราะโดยไม่ขำ
ในขณะที่เสียงหัวเราะทำให้โลกสดใส ก็มีเสียงหัวเราะบางชนิดที่ทำลายความสดใสได้เช่นกัน เสียงหัวเราะคิ๊กๆ แบบกวนประสาท หรือการหัวเราะในเรื่องที่ไม่น่าหัวเราะเลย ทำให้คนฟังเกิดความรู้สึกหงุดหงิด และเกิดความตึงเครียด
เสียงหัวเราะแบบขมขื่น
มีการหัวเราะอีกแบบหนึ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นจากอารมณ์ขัน เป็นเสียงที่เกิดจากสถานการณ์ตึงเครียด ไม่ใช่เพราะเป็นโอกาสที่ดีเหมาะแก่การหัวเราะ แต่เป็นเพราะความอึดอัดงุ่มง่ามของสถานกาณ์ เพราะการหัวเราะในสภาพเช่นนี้ มันช่วยกำจัดความเครียดออกไปได้บางส่วน
หัวเราะก็ได้ แต่อย่าดีกว่า
การหัวเราะเป็นขั้นตอนต่อไปของยิ้มคนสามารถยิ้มโดยไม่ต้องหัวเราะ แต่เป็นไปไม่ได้ที่คนจะหัวเราะโดยไม่ยิ้ม ผู้ที่หัวเราะต้องมีใบหน้าที่ยิ้มแย้มก่อน แต่ถ้าจะลองหัวเราะโดยไม่ยิ้มเราจะพบว่าตัวเองตกอยู่ในสถถานการณ์ที่ไม่เหมาะสม
สถานการณ์บางอย่างในชีวิตไม่ใช่เรื่องน่าขำเอาเลย และถ้าใครหัวเราะก็จะถูกมองว่ามีพิรุธ หรือไม่ก็ถูกมองว่าสติไม่ดี คนที่หัวเราะในสภาพการณ์ที่ไม่ชวนหัวเราะจึงถูกมองว่าเป็นโรคจิตไม่ปกติเป็นอันดับแรก
หัวเราะกับความฉลาด
แม้ว่าคนที่หัวเราะง่ายๆ จะเป็นที่รักใคร่ของเพื่อนฝูง แต่เขาก็มีโอกาสถูกมองว่าเป็นคนไร้สาระ เสียงหัวเราะขัดแย้งกับความเฉลียวฉลาด คนอาจจะชอบนักแสดงตลก เพราะเขาทำให้เราหัวเราะได้ แต่เราคงไม่ต้องการนักแสดงตลกไปเป็นนายกรัฐมนตรี อาจจะเป็นเพราะค่านิยมที่ว่าคนหัวเราะมากๆ จะไม่เอาจริงเอาจังกับชีวิต
สรุปใจความสำคัญ
คาร์ล่า อัลบริช ผู้เขียนป่วยเป็นโรคลูปัสหรือภูมิแพ้ตัวเอง แต่เธอเรียนรู้ที่จะปรับชีวิตอยู่ร่วมกับมันด้วยการแสวงหาเสียงหัวเราะในทุกๆวัน โดยไม่หวั่นต่ออุปสรรคต่างๆนาๆไม่ว่าร่างกายจะอ่อนแรง เงินเก็บจะร่อยหรอ หรือแม้แต่ปฏิกิริยาของคนรอบข้างต่ออาการป่วยของเธอ ในหนังสือเล่มนี้คาร์ล่าแบ่งปันประสบการณ์กับผู้อ่าน พร้อมทั้งเสนอวิธีปรับทัศนคติและวิธีการอยู่ร่วมกับโรคร้าย ทำให้เห็นว่าแม้จะป่วยแต่เราก็ยังมีความสุขไปกับสิ่งดีๆในชีวิตได้ ผู้อ่านจะได้รับแง่คิดและกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะผู้ป่วย มีญาติที่กำลังป่วย หรือเป็นคนสุขภาพดีที่อยากมีความสุขไปตลอดกาล
การนำไปใช้
ไม่เครียดจนลืมเสียงหัวเราะไป การหัวเราะจะช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นได้บ้าง บางครั้งเราก็ควรทำเรื่องที่เครียดให้เป็นเรื่องสนุก
อย่าหมดหวังง่ายๆ ชีวิตต้องสู้ต่อ
ตอบลบเยี่ยม
ตอบลบจะนำกลับไปทำดูนะ
ตอบลบอ่านนุก
ตอบลบน่าอ่านจุงเยย
ตอบลบว้าวว น่าิอ่านนนน
ตอบลบ